Wat is jouw ochtendritueel?
Ik denk dat ik te weinig drink én ik kreeg een uitbrander van mijn weegschaal vanochtend. Het is dat ie niet tegen me kan praten, maar wat zou ie gemopperd hebben. Die weegschaal dan. Ondanks al mijn stappen afgelopen dagen in diverse steden, zijn het vooral de buiten-de-deur-lunches die het humeur van mijn weegschaal negatief beïnvloeden. Dus vanochtend ter plekke besloten dat ik vandaag verstandig eet. Maar ik heb zo'n trek; ik probeer dat gevoel en vooral de wens om daaraan gevolg te geven, te temperen met meer drinken. Thee dan maar, want ik vind het nog best fris. Komt wellicht ook door de regen. Maar goed, thee dus. Ik pak een van mijn favoriete theesoorten: de sinaasappel! En ja, van Pickwick en dan vind je op het labeltje de tekst: wat is jouw ochtendritueel. In mijn hoofd komt dan meteen deze blog op en ik overdenk mijn ochtendritueel.
Meestal sta ik op tussen half 7 en 8 uur. Dan geef ik eerst Izzy eten en dan neem ik koffie, cappuccino met veel melkschuim. Het mooiste schuim krijg ik van Arla, biologische halfvolle melk, dus die heb ik dan ook altijd in huis. Ik zet dat in mijn mooie Delftsblauwe beker die ik van vriendin Jacklien kreeg en denk dan altijd: mooie beker he? Ik heb mezelf aangeleerd om het leven zo leuk en mooi mogelijk te laten zijn. Koffie uit een mooie beker, de lekkerste melk om cappuccino te maken, alles helpt om dat gevoel te creëren. Het moet niet alleen functioneel zijn, maar tegenwoordig moet het ook een bijdrage leveren aan een fijn gevoel. En dat zit dan in de details. Na mijn cappuccino laat ik Izzy uit, meestal een grote ronde, maar soms maak ik me er met een Jantje van Leiden van af. Korte ronde. Dan check ik mijn social media en kijk ik wie er jarig zijn, of dat er nog andere dingen zijn. Ik verstuur wat appjes en berichten en ik open mijn agenda. Oh ja, dan zie ik van die dingen op mijn to do lijstje staan waar ik zo geen zin in heb om te doen.
Maar...... vandaag besluit ik om tussen 10 en 12 een paar van dat soort dingen te doen. Ik zie rattenkeutels in het schuurtje, dat vind ik dan toch nog steeds eng. Maar ik haal dapper alle weg te gooien spullen uit de schuur en verzamel een auto vol met spullen die naar de stort gaan; mijn workout voor vandaag ook weer gehad. Zwaar hoor, ben het helemaal niet gewend om te sjouwen, nog steeds niet. Mijn spieren protesteren dan ook hevig, maar uiteindelijk toch op weg. Het is gelukkig niet te druk en met heel veel krachtinspanning gooi ik ook de zware dingen in de daarvoor bestemde bakken. Wat een tof gevoel is het toch om dit ook weer af te kunnen strepen!