Zoveel moois om de hoek

Je kent het ongetwijfeld; je loopt in een voor jou bekende stad en toch ontdek je iets nieuws. Dát was wat ik vandaag ervaarde. Met mijn neef Edwin heb ik al eens door Utrecht gestruind en daar de hofjesroute gewandeld, door zijn woonplaats Delft en nu was Gorinchem aan de beurt. Helaas vaart de pont naar Slot Loevestein alleen in de zomermaanden, dus dat toeristische tochtje verplaatsen we naar de zomer. Gaan we rondje pontje doen en lekker fietsen. Maar ja, wat dan? Nou is Gorinchem best een mooie stad, dit jaar uitgeroepen tot vestingstad van het jaar, dus een wandeling over de wallen van Gorinchem. Voor jou bekend terrein zou je zeggen. Maar nee, tot gisteren nooit alle wallen over gelopen. Ook niet bij de avondvierdaagse van je kinderen destijds? Nee, want ik was van de limonadevoorziening op die avond. Stond wel bij de 5e uitgang en dat is een van de poorten/uitgangen van de vestingstad. We parkeerden onze auto Buiten de Waterpoort en van daaruit wandelden we over de wallen onder hele oude grote kastanjebomen. Izzy ook mee, die heeft de slechte eigenschap dat ze denkt dat iedereen en alles voor haar aan de kant gaat als ze aan de riem van links naar rechts wandelt en overal snuffelt. Wel wat lastig met tegenliggers en auto's wanneer we over moeten steken. 

Onderweg zie je de stad van een heel andere kant; ik zie huizen die ik nog nooit gezien heb. Bemerk in de grienden ook volkstuintjes. Het is heerlijk wandelweer, droog, prima temperatuur. We passeren oude molens; komen wat bekenden tegen en we zien kunst op paaltjes. Natuurlijk heb ik de camera bij me en leg deze beelden vast. 

Het is gezellig met mijn neef; we hebben altijd voldoende gespreksstof. Leuk om dit met hem te doen. In de kruithuizen staat de deur open en een oud-leraar van Wijdschild blijkt daar te exposeren. Expositie is geïnspireerd op Mondriaan; hij was de werken weer tegengekomen bij zijn verhuizing. We raken (natuurlijk) aan de praat en misschien hebben mijn kinderen wel les van hem gehad. Asmus, Asmus, van de fotograaf? Ja, dat was mijn schoonvader, zeg ik dan altijd vol trots. Bij molen DeHoop gaat Edwin naar boven, de trap is te steil met Izzy en heeft te veel treden voor mijn conditie. Wij wachten buiten en zitten op een bankje te genieten van het uitzicht over de Merwede, aan de overkant Woudrichem, de prachtige uiterwaarden. We lopen de hele route en daar hebben we toch wel dorst van gekregen; op naar de Markt. Daar is de kermis gaande, gezellige drukte en ik maak  natuurlijk nog wat foto's. Zo lastig om die lichten goed in beeld te krijgen. Door Corona zijn er heel veel kermissen geannuleerd, dus ik heb ook niet heel veel kunnen oefenen. We ploffen naar bij Hugo voor de lekkerste cappuccino van Gorinchem, ik neem er een scone bij. MMMMM, met hoofdletters! Nog een flesje water en we lopen op ons gemak naar Stoute Karel, waar ik gereserveerd heb. Roy wijst me erop dat Izzy niet mee naar binnen mag, vanwege de open keuken, dus ik breng haar naar de auto en doe het raampje een stukje open voor haar. Ze is best moe van al dat gewandel en de drukte bij de kermis, dus die slaapt vast lekker. Beiden lusten we alles, dus dat is makkelijk te bestellen om ook eten te delen. We beginnen met Stoute ballen (warme kruidige gehaktballen in een heerlijk sausje); Roy vertelt me later dat er koriander in zit, maar die heb ik echt niet geproefd deze keer. Zou Corona mijn smaak zodanig veranderd hebben dat ik het nu wel lust? Daarbij frites van zoete aardappel met manchego en aioli en loempia's van geitenkaas en mangochutney. Natuurlijk een heerlijke witte wijn erbij; we hebben ons laten adviseren door de eigenaresse. Het bleek een goede keus en te matchen bij alles wat we aten. Daarna nog bitterballen van pekingeend, zeebaarstartaar en pittige makreel. Zo lekker allemaal, dat kan mijn Roytje wel hoor! Als dessert deelden we de speculaastaart, want we wilden er een dessertwijn bij. Pff heerlijk gegeten en wat heb ik toch een leuke dag gehad, zomaar om de hoek.