Mijn oma van moeders kant kreeg 13 kinderen, waarvan er 12 de volwassen leeftijd bereikten. Deze 12 kinderen kregen samen 30 kleinkinderen, waarvan ik er dus één was. Eén van haar dochters heet Dien en veel van mijn nichtjes hebben in hun naam Louisa of een verbastering van deze naam meegekregen. Zo ook mijn kleindochters Juliëtte en Sofie hebben Louise/Louisa. Ik ben de enige die ook Dina in een andere vorm in mijn roepnaam heeft. Deanne (vernoemd naar een Amerikaanse filmster waar mijn moeder fan van was) en als doopnamen Dina Louisa dus.

De dag begint met een strakblauwe lucht, maar Weerplaza laat zien dat de temperatuur niet boven de 18 graden uit gaat komen. Vandaag voor mij een lastige dag, want we hebben geen water tussen 9 en 14 uur. Daar kun je je toch op voorbereiden zou je zeggen? Jazeker, ik heb een melding in mijn agenda gemaakt toen ik de brief door de bus kreeg; een goede vriendin stuurde nog een reminder app. Maar ik hou gewoon niet van dingen waar ik geen invloed op heb; dat vind ik lastig. Ik douche op tijd, vul karaffen, emmers en de waterreservoirs van mijn koffieapparaten. Apparaten, meervoud? Ja, ik heb er 2, één bonenmachine met koffiebonen waar ik wakker van word, restretto sterkte 10 én een Nespresso waar ik na 2 uur mijn decafcapsules in stop. Geen caffeine en theine voor mij meer na 14 uur en ja, dat helpt om beter te slapen. Het was even zoeken naar een sterke decaf, maar uiteindelijk bleek Starbucks de sterkste decaf te hebben. 

Mijn dorp telde 1.355 inwoners in 2024 en we groeien nog steeds. In 2023 toen de tweeling geboren is, zijn er zelfs meer dan 20 kinderen geboren! Nu met de feestweek zijn er veel mensen op straat en in tegenstelling tot de regen op de foto, is het de hele week al mooi weer. Er zijn tal van activiteiten door alle verenigingen georganiseerd en de opkomst is steeds prima (kan altijd beter!). Je komt zo mensen tegen die je normaliter zelden ziet; je praat weer bij met ouders van klasgenootjes van je kinderen of met mede-bestuursleden van een van de besturen waar ik in gezeten heb of de klasgenoten van een van de kinderen die ook in het dorp zijn blijven wonen. Maar ik zie evenveel mensen die ik niet ken en dat is ook niet gek: geen kinderen meer op de basisschool, geen bestuursactiviteiten meer, dus ja, dan ken je nieuwe aanwas ook niet. Misschien verandert het wel als de tweeling hier naar de basisschool gaat en ik ze af en toe van school zou kunnen halen en de vriendjes die ze zullen krijgen in het dorp.

Sinds 30 jaar woon ik in dit dorpje, gelegen in de kom tussen de A15 en de A27. Dat betekent: lastig om met de auto je te verplaatsen in spitstijd, want: veel files! En dat houdt ook in dat er  altijd het gezoem is van de snelwegen.

Teveel hooi op mijn vork

Ik scroll wat in Threads en lees: chagrijnige bejaarden die voorkruipen …. Voor wat heb jij zo’n haast? Het is niet alsof je nog wat te doen hebt in je leven of zo. Pff denk ik, wat een negatief beeld schets jij van de ouderen. En oh shit, hoorik daar ik met een jaar of 10 of nog minder ook bij? Of in de ogen van deze dame misschien nu al? Dan lees ik de comments en oh oh wat een negativiteit, die ze verbloemen met een soort van leuk zijn. Maar ja, ik kende iemand die zei: het is pas grappig als iedereen er om kan lachen. Hij heeft de bejaardenstatus niet mogen bereiken.