Zoals verwacht vanochtend bijtijds wakker; dat heb ik altijd als ik naar huis ga wanneer ik op vakantie ben. En wat heb ik het heerlijk gehad! Ik  haal mijn bed af, vouw alles netjes op en leg de vuile was op tafel. Ik haal de kasten leeg en vul mijn tassen en kratten en zet alles op de banken.  Ik drink een cappuccino en nog een. Ik eet mijn volkoren bolletjes (alles voor de vezeltjes) en stap op de fiets om mijn broek terug te sturen; hiervoor moet ik naar het Post.nl punt bij de Spar in West- Terschelling. Hoe leuk het ook er uitziet bij anderen, ik vind een flared broek niks. Ik koop nog een cadeautje voor de Family Vinyard voor het oppassen op Izzy. Nog een keer langs het wad fietsen, de mensen groeten me vriendelijk. Na 3 weken voel ik me bijna eilander haha. Of zou het komen doordat ik met jurk en roze crocs fiets, dat ze me voor eilander aanzien?

Het einde van deze heerlijke vakantie nadert. En dan word ik altijd onrustig. Wat wil ik nog doen, beleven? Eerst nog rondje fietsen naar Kaap Hoorn, zaak vlak bij het strand. Ik eet er een heerlijke wrap met kip, bietenhummus en groenten. En weer verder door de prachtige duinen naar Oosterend. Hoe weids is het hier! Via Hoorn rij ik terug en stop bij de cranberrywinkel. In Midsland stop ik om mijn meegebrachte thee op te drinken. Ff pauzeren voor het laatste stukje.

Na rustig te zijn opgestart (alweer!) Rond half 2 op de fiets gestapt door het bos naar strandtent West aan Zee. Het is er druk, maar het weer is dan ook heerlijk! Ik bestel thee met cranberrycheesecake. Na een tijd gezeten te hebben met kijken naar allerlei mensen, moed verzameld om te wandelen. Ik wil naar strandtent de Branding lopen. Langs de zee waar volgens mijn app/eb het nu vloed is. En schelpen zoek je het best bij eb. Ik vind er eigenlijk best veel. Ik verwonder me over de dode krabbetjes, over de hoeveelheid scheermessen en ik herken nu ook de restanten van de zee egeltjes. De meeuwen zijn moe van het zoeken naar voedsel en zij liggen verderop het strand even uit te rusten. Ze wachten op de volgende gang die de zee hen geeft. Ik lig even te chillen in de duinrand, beetje uit de wind, in het zonnetje, mooi plekje voor een dutje. Maar nee, ik ga weer verder, of zal ik omkeren? Nee, ik loop door, het is zo fijn aan het strand. Er zijn veel mensen met honden, mensen die in zee zwemmen, surfers. Ik denk aan de mensen die nu thuis op de bank zitten te zappen. Ik normaal vaak ook, maar ik neem me voor om er toch vaker op uit te gaan, even frisse neus halen. Daar knap je van op. Rond kwart voor 4 ben ik bij strandtent de Branding. En plassen dat ik moet. Pfff net op tijd. Het is borreltijd, maar ik neem de non alcoholische cranberry perensap, wél met portie bitterballen. Uiteraard. Om half 5 loop ik in een uurtje terug naar mijn fiets. Tevreden over mijn sportieve prestatie plof ik niet neer bij de strandtent voor de vissoep. Nee, ik fiets lekker naar huis om risotto met kip en champignons te maken.

Ik had twee keuzes: op de bank zak kroepoek leegeten of rondje fietsen. Ik koos het laatste. Eerst langs de Waddenzee, waar het nu hoogwater is. Op zee veel meeuwen en veel andere bijzondere vogels. Ik denk dat ze bijzonder zijn, want er zaten behoorlijk wat vogelaars op de dijk. Er was een prachtige regenboog. Een meeuw at van een groot dier, ik denk dat het een dode zeehond was. Later dacht ik dat het ook wel een dood mens kon zijn, maar ik ben niet teruggefietst. Bij Lies ging ik de dijk op en door de weilanden fietste ik door bos en duinen tot aan Formerum aan zee. Een konijn hupte zo door de straat. Vervolgens richting West-Terschelling, in totaal een rondje van 21 kilometer. Heerlijk zo in de middagzon en een ietsiepietsie miezer langs het Wad. De hutspot staat op, de karbonades sudderen. Mmmm.

Vandaag dan eindelijk de huifkartocht naar de Boschplaat. Deze keer een groep van 9 personen en dat ligt me toch beter dan zo'n grote groep mensen. De tocht ging eerst door het prachtige Hoornse bos en daarvandaan naar het strand. Wat een prachtig geluid van die paardenhoeven op het strand. Dat geluid bracht me terug naar het ponykamp van 1977 toen we in rengalop over het strand reden en we met de paarden in zee zwommen. Ik geloof niet dat ik dat nog zou durven.

Gezellig en lekker gegeten bij de Rustende jager. Ik hoorde mijn buurman vanmiddag in de huifkar zeggen dat je daar heerlijk kunt eten. Ff de menukaart gecheckt: schnitzel! Haha nu ik niet in Duitsland kom, toch deze lekkernij eten. Ik had gebeld en ze zeiden: ja kom maar. Okee, maar eerst even hulp nodig bij het aanzetten van mijn kachel. Ondanks mijn ervaringen bij het aankrijgen van dezelfde klotekachels in caravans, kreeg ik het niet voor elkaar. Maar de eigenaresse had meer geluk. Gelukkig, morgen niet in de kou mijn bed uit. Op naar Formerum! Het restaurant zat bommetje vol; Ik kwam aan tafel bij een andere dame alleen aan een tafel voor 4. Ik zat schuin tegenover haar. Ik vroeg of ze het gezelliger vond als ik recht tegenover haar ging zitten. Dat vond ze ok. We raakten aan de praat natuurlijk, zij bleek ook weduwe en alleen op vakantie. Het werd erg gezellig en na afloop namen we hartelijk afscheid, zij een leukere avond en ik ook. Zo simpel kan het gaan.

De afgelopen dagen heb ik me bezig gehouden met foto's. Foto's op mijn telefoon, camera en laptop wel te verstaan. Wat een gedoe. Ik heb extra ruimte gekocht op One Drive van Microsoft, maar op de een of andere manier synchroniseert dat niet goed met de foto's die ik maak met mijn telefoon. Getrut dus met uploaden en de snelheid van de wifi verbinding. Sinds deze reis maak ik mijn verslagen op Polarsteps, maar ik wil ze ook op mijn website dblogt.nl hebben, dus daar heb ik alles nu ook geplaatst. Gaat ook niet vanzelf, of in ieder geval weet ik niet hoe dat moet, dus dat is knippen en plakken. Het weer leende zich daar heerlijk voor. Ik bestel online nog maar een setje kleding, zal wel dinsdag worden dat het er is. Vanmiddag toch weer even naar West om bij de Hema koffiecups te halen en zakdoekjes. Ik heb hier gewoon 10 pakjes zakdoeken volgesnoten! Inmiddels ben ik minder verkouden, zodat ik mijn sexy apneumasker weer kan dragen zonder dat ik denk te stikken. Ik slaap wel vaster met dat masker op, dus heerlijk geslapen vannacht. In West haal ik kibbeling als lunch en parkeer daarna mijn auto bij de haven. Het is eb op het groene strand en ik vind het heerlijk om te zien wat er allemaal op de ineens zichtbare zeebodem ligt. Er ligt weer van alles: van opengebroken oesters tot schelpen, maar ik zie ook zeekraal! Ik proef een stukje: heerlijk! Blijkbaar is ook ergens een doosje met grote spijkers opengeraakt uit zee, want ik vind ze redelijk dicht bij elkaar op het strand. Het is fijn om even een frisse neus te halen na redelijk veel binnen achter de laptop te hebben gezeten. Ik sluit af met een cafeïnevrije thee bij de Walvis. Daar moet je een keer gezeten hebben blijkbaar en vandaag lukte dat, omdat het niet zo druk was. Als ik thuiskom neem ik eerst een douche, ik doe mijn nieuwe luchtje op en trek mijn nieuwe outfit aan. Rond half 7 rij ik naar De Branding, waar ik Gamba's eet met risotto en een glas witte wijn. Het is me nog niet gelukt om lekkere risotto voorgeschoteld te krijgen hier op Terschelling. Morgen ga ik zelf maar risottomaken, met champignons en kip. De Gamba's zijn overigens wél lekker. Als toetje doe ik eens gek: wentelteefje! Omdat ik met de auto ben, sla ik de dessertwijn over. Verstandig he? Oh ja, vergeet ik bijna het cadeau van de dag te noemen: een schitterende zonsondergang!

Vanochtend eindelijk bericht dat mijn pakket was aangekomen. Ja, een nieuwe broek en blouse. En weer naar Midsland om het op te halen bij het DHL ophaalpunt. Dat was zo gebeurd. Nog even het dorp in: kaarten gekocht, en naar de Coop voor wortel en paprika voor in mijn Italiaanse stoofschotel. Onderweg naar huis bedacht ik me en reed door naar West-Terschelling. Ik wilde even langs de schoenen winkel. Met 1 paar loafers, wandelschoenen en sandalen, mis ik toch mijn sneakers. Online had ik leuke gezien en ja hoor, die waren ook in de winkel. Ik ben helemaal gelukkig met mijn nieuwe Skechers.

Om 10 uur stond de eigenaresse van de camping al bij mijn tent om te zeggen dat de stacaravan al beschikbaar was! Hoe tof is dat. Ik vraag of ze alsnog een lakenpakket voor me heeft, want na 1,5 week vind ik schoon beddengoed toch ook wel fijn. Snel pak ik alles in en mieter het in de auto. Het merendeel moet straks toch de stacaravan in. De tent veeg ik schoon van binnen en buiten en ik maak me klaar voor maximaal twee pogingen om hem fatsoenlijk in de zak te krijgen. Jaaaaa, na 1x al! Ik geef mezelf een schouderklopje.

Natuurlijk vroeg wakker, en ik ga gelijk in een sprinttempo naar het toilet over het natte gras. Brrrrr, gauw terug onder de dekens. Na nog een tijd te hebben liggen lezen, appen, spelletje spelen wordt rond 9 uur de warmte van de zon voelbaar in mijn tent. Het warmt meteen een paar graden op. Nu dan maar naar buiten om daar de cappuccino te drinken. Het is vast een van de laatste dagen dat dit buiten kan én dat het ook lekker is buiten:-) Rond 10 uur stap ik op de fiets om even brood en boter te halen. Het is heerlijk op de fiets. Wat een zaligheid om zo te fietsen langs de zee en de haven met alle bedrijvigheid die daarbij hoort. Ik zing 'hello goodmorning, have your moody clouds passed away' . Ik kan voor geen meter zingen, maar oh wat vind ik dit toch zalig.

Het is rond half 5 eb ('s middags dus, voordat iemand van schrik van zijn stoel valt), dus iets eerder ga ik op de fiets naar de Waddendijk. Het is er druk en op het wad staan groepjes mensen. Voorzichtig loop ik ook het wad op, valt nog niet mee om van de dijk op het wad te geraken. Wat me meteen opvalt zijn de hoeveelheden wormfiguren, gemaakt door zeepieren? Ik zie kleine krabben en hele kleine visjes die nog een poging doen om in het water te blijven. Er staat een meneer iets uit te leggen over de meeuwen. Die eten dus de krabben, maar omdat ze die niet openkrijgen, vliegen ze boven dijk en laten ze dan kapot vallen, zodat ze het krabbevlees toch kunnen eten. Het ligt er dan ook bezaaid met delen van krabben. Ik zoek oesterschelpen, maar daarvoor moet ik een soort dam op en dat durf ik niet. Ben bang te vallen en iets te breken. Gelukkig wordt de grote groep mensen getrakteerd op verse net gevangen oesters en mag ik de schelpen meenemen. Thuis was ik ze zorgvuldig en doe ik er iets creatiefs mee. Gauw maar weggooien voordat het hier stikt van de aasvliegen.

En weer vroeg op! Het lijkt wel een werkdag. Vannacht was het berekoud! En... mijn luchtbed loopt langzaam leeg. Hopelijk redt ie het met s nachts bijpompen (sorry buren) tot zondag. Gelukkig heb ik sterke warme koffie. Ik eet mijn bijna bevroren brood, was me en stap rond half 9 op de fiets. Heerlijk de zee zo dichtbij. Ik stop om met mijn fotocamera een mooie foto van de haven te maken. Ik ben ruim op tijd en check in.