3 oktober 1990

3 oktober 1990 geboorte Gerardus Hendrikus Asmus

 

Die 3e oktober in dat jaar was sowieso een bijzondere dag, want toen, minder dan elf maanden na de val van de Berlijnse Muur, worden de twee Duitslanden herenigd. Op die dag houdt de Duitse Democratische Republiek (DDR) op te bestaan. Oost-Duitsland gaat op in de Bondsrepubliek Duitsland.

En op 3 oktober wordt in Leiden jaarlijks feestelijk de gebeurtenis herdacht dat de stad bij het Spaanse Beleg van Leiden in 1574 ontzet werd door een geuzenvloot. Het is normaliter een  groot feest met een grote kermis erbij en wij stonden er destijds met onze poffertjeskraam. Nou ja, ik was fysiek niet aanwezig, want de geboorte van ons tweede kind stond te gebeuren. Mijn ouders waren van stal gehaald om die drukke dag in goede banen te leiden en ik was inmiddels in het ziekenhuis beland om te bevallen. Andy was de avond ervoor opgepiept met een pieper om naar huis te komen. Of hadden we toen net onze grote Siemens autotelefoon? Wel een mobiele overigens, maar in eerste instantie was het een autotelefoon, alleen was deze niet meer ingebouwd. Hartstikke duur om mee te bellen overigens, maar wel handig als je net zoals wij op de kermis reisde. 06 52731877, dat was ons nummer, haha ik weet het nog.

Maar goed, die woensdagochtend om iets over tienen kwam hij dan ter wereld: onze Gerardus Hendrikus, met als roepnaam Gerrie. Mooi op tijd, mooi van gewicht, mooi kind. En dat is hij altijd gebleven. Het is de 2e keer in zijn leven dat ik er niet bij ben op zijn verjaardag. Zijn eerste verjaardag was ik in Leiden, druk, druk. Hij was bij mijn zusje die een taartje voor hem gekocht had met een kaarsje erop en ze had wat buurkinderen uitgenodigd. Wij vierden het zelf alsnog groots op zondag 7 oktober in de poffertjeskraam die inmiddels alweer opgebouwd in Rotterdam stond.

Gisteren hoorde ik non, je ne regrette rien van Edith Piaf op de radio en ik dacht: waar heb ik nou spijt van? Spijt heb ik niet van heel veel dingen, maar die eerste verjaardag van Gerrie, daar had ik toch echt moeten zijn. Ger: sorry dat ik openstond en dat ons dat op dat moment belangrijker leek. Want belangrijk was het natuurlijk niet; het jaar daarvoor is het zonder mij ook prima gegaan. Jij was en bent veel belangrijker. Maar ja, nu ben ik er ook niet. Deze keer heb ik het echter aan hem gevraagd of hij het erg zou vinden als ik met vakantie zou zijn en natuurlijk zei hij dat hij het niet erg vond. Ik ben op vakantie, maar het zit me toch niet lekker. Hij heeft ongetwijfeld een super leuke dag; volgende keer ben ik er gewoon weer bij. Van harte gefeliciteerd met je verjaardag, mooi, lief mens.