Mijn dorp - mijn wijk

Mijn dorp telde 1.355 inwoners in 2024 en we groeien nog steeds. In 2023 toen de tweeling geboren is, zijn er zelfs meer dan 20 kinderen geboren! Nu met de feestweek zijn er veel mensen op straat en in tegenstelling tot de regen op de foto, is het de hele week al mooi weer. Er zijn tal van activiteiten door alle verenigingen georganiseerd en de opkomst is steeds prima (kan altijd beter!). Je komt zo mensen tegen die je normaliter zelden ziet; je praat weer bij met ouders van klasgenootjes van je kinderen of met mede-bestuursleden van een van de besturen waar ik in gezeten heb of de klasgenoten van een van de kinderen die ook in het dorp zijn blijven wonen. Maar ik zie evenveel mensen die ik niet ken en dat is ook niet gek: geen kinderen meer op de basisschool, geen bestuursactiviteiten meer, dus ja, dan ken je nieuwe aanwas ook niet. Misschien verandert het wel als de tweeling hier naar de basisschool gaat en ik ze af en toe van school zou kunnen halen en de vriendjes die ze zullen krijgen in het dorp.

Ik voel me vrij en geaccepteerd in het dorp; ik zal nooit een Schelluinenaar of Schelluinse worden, want ik ben hier niet geboren en getogen. Maar hoeveel warmte en steun kun je ervaren in een kleine gemeenschap als er shit in je leven is. En dan helemaal in de wijk waar ik woon: je helpt elkaar waar nodig; je steunt elkaar en dat maakt het voor mij zo fijn om in mijn dorp/wijk te wonen. Ik zou echt niet willen verhuizen naar een ander dorp of de stad, brrrrr; ik moet er niet aan denken. Hoe fijn is het toch om tijdens het rondje met Izzy een zieke buurtgenoot even te kunnen spreken en van haar zelf te horen hoe het met haar gaat.

Hoe leuk is het om naar een verrassingsfeestje op de voetbal te mogen gaan om te vieren dat een vriend een lintje kreeg. Maar ook dat je je proeftaart voor Heel Schelluinen bakt, uitdeelt om voor te laten proeven? Of dat je tijdens het Ganzenborden even bij de tent gaat kijken en daar een kopje thee krijgt, terwijl je kleinzoon op het podium in zijn eentje staat te dansen? Goud toch? Dat het je opvalt dat de buren hun achterdeur openstaat, terwijl ze op vakantie zijn en dat je dan even met de buurvrouw appt. Geen bemoeizucht, wel een beetje nieuwsgierigheid, maar bovenal oprechte interesse in mijn dorps- en wijkgenoten. Laten we vooral doorgaan met elkaar helpen, elkaar zien en naar elkaar omkijken. Dat hebben we allemaal nodig!