Vriendschap is een illusie?

Vriendschap is een illusie?

Een keer trek je de conclusie, vriendschap is een illusie. De eerste regels in een liedje over vriendschap. Is vriendschap een illusie? Of heeft het veel meer te maken met verwachtingen? Wat verwacht je van je vriendschap? Wanneer is iemand je vriend, of wanneer een vage kennis en moet die nuancering er wel zijn? Allemaal vragen die zo door mijn hoofd gaan als ik dat liedje hoor.

 

Wat is vriendschap?

 

Wikipedia zegt het volgende:

Vriendschap is een nauwe (over het algemeen niet-seksuele) relatie of verhouding tussen twee of meerdere mensen waarbij het geslacht geen rol speelt. Het belangrijkste waarop een goede vriendschap gebouwd is, is vertrouwen en onvoorwaardelijkheid.

 

Is dat voor mij ook zo? Er zijn een aantal mensen in mijn leven die ik al heel lang ken; ik ben best trouw in vriendschappen. Vriendschap gaat voor mij vooral over brengen en delen. Ik breng graag mensen met elkaar in contact, communiceer graag via verschillende wegen. Ik app, spreek af, bel, mail, chat, stuur kaartjes. De een ‘spreek’ ik wat frequenter dan de andere, soms naar de situatie in hun leven of naar gelang mijn behoefte op dat moment.

 

Maar ik haal ook, ik shop bij mijn vrienden. En ieder verkoopt in zijn winkeltje voor mij weer wat anders. Met de een bespreek ik alles, met de ander gaat het om een gedeelde interesse,  weer een ander zoek ik op als ik behoefte heb aan lachen, met een ander deel ik mijn liefde voor honden, anderen zijn fijn bij problemen onder genot van een drankje en hapje, met weer iemand anders heb ik het over de kinderen en bij sommigen staat er een combinatie van al die wensen op mijn boodschappenlijstje vol behoeften. Kortom: ik zoek mijn ideale vriend of vriendin in vele personen.

En dát zorgt er volgens mij ook voor dat ik niet gauw teleurgesteld ben, ik weet bij wie ik waarvoor moet zijn. Natuurlijk word ik ook weleens teleurgesteld en heb ik ook mensen uit mijn inner circle verhuisd naar een stukje verder weg in mijn leven. Je moet me overigens wel erg kwetsen wil ik je deleten en/of ontvolgen. Maar niets is voor altijd; soms zijn er onuitgesproken misverstanden en soms leer ik zelfs om los te laten wat ik niet kan veranderen. Daarnaast is het natuurlijk niet erg om mensen te verhuizen uit mijn aandacht; vriendschap is voor mij wel tweerichtingsverkeer. Ik vind het niet fijn als mensen alleen maar bij me halen en mij blijkbaar niet genoeg vertrouwen om ook iets te brengen of te delen. Dus onvoorwaardelijk? Nee, dat zeker niet. Het kan niet de bedoeling van vriendschap zijn dat je je gekwetst voelt. Als dat wel zo is, dan spreek ik dat uit en soms eindigt daarmee een vriendschap.  

Maar gelukkig komt er zo heel af en toe weer een nieuw persoon langs in mijn leven die ik toevoeg aan mijn inner circle. Het is ook aan hen om te besluiten of ze daar willen verblijven of daarbuiten. Als ik maar snap wat iedereen verkoopt in zijn winkeltje.