Goed voor mezelf zorgen

Vanochtend had ik eindelijk alle moed verzameld om na een paar weken weer op de weegschaal te gaan staan. Daar werd ik niet blij van. Natuurlijk weet ik ook wel dat die heerlijke kokosrepen van de bakker bij de Graanbuurt (waar het gewoon ruikt naar roomboter) ergens hun calorieën achter zouden laten. Of de toastjes met Gormas van gisteravond. Ik hou gewoon van lekker eten en dan vooral blijkbaar dat eten waar veel calorieën in zitten. Wat een strijd blijft dat toch tussen mij en mijn gezonde verstand dat zegt dat ik zuinig moet zijn op mijn lichaam.

Het ene moment denk ik dat ik me best prima voel in mijn vel. Maar ja, dan spreek ik net een vriendin die me uitnodigt bij haar op de boerderij in Groningen. Gaan we samen op de tractor, zegt ze! Ik denk oei; hoe ga ik daar op komen? Op dat moment baal ik weer van mijn gewicht en de beperkingen die dat met zich meebrengt. En dan baal ik ook weer van de inhoud van mijn koelkast die ik gisteren net weer gevuld heb. Ik kijk er kritisch naar: kwark? Ja, goed voor de eiwitten. Kipfilet voor op brood? Gezonde keuze! Goulash om van de week te maken voor een gast aan tafel: twijfelgeval (wel veel groenten!) Magere melk: ja, goede keuze! Appeltjes heb ik gehaald voor in de havermoutpap voor ’s ochtends. Gedroogd fruit voor door mijn kwark. Klinkt toch allemaal gezond? Oh ja, Gormas en Le Brin de paille (zo’n lekker kaasje!!) zie ik ook. Slechte keuze! In de lade: hagelslag en chocoladepasta: wel lekker, maar niet zo verstandig. Zucht…..

Behalve dat het niet goed voor mijn gewicht is en alle bijkomstige onhandigheden die daardoor ontstaan, ben ik ook gewoon moe. Dat zit denk ik in mijn teveel aan suiker, dus dat moet echt naar beneden. Doorslapen blijft ook een terugkomend probleempje, dat helpt ook niet om goed uit te rusten. Er moet opnieuw (zoveelste keer!) wat gebeuren.

Wat doe je aan sport? Die vraag kreeg ik van mijn zusje van de week. Eh…….. niets, beetje wandelen met Izzy, maar ja, die is ook op mijn drie dagen bij de hondenoppassen, dus het aantal wandelingen met haar is ook gereduceerd. Dus……. Me voorgenomen om in ieder geval ieder weekend een lange wandeling in het bos of aan het strand te maken. Er op uit! Bewegen. Goed voor mijn hele lichaam; hoofd leeg, calorieën verbranden.

En wat ik ook lastig vind is om weer een balans te vinden in vrije tijd, werken, hobby’s, studie, sociale kring. Een week heeft nu eenmaal maar 7 dagen en die dagen duren maar 24 uur. Misschien wil ik wel teveel in die tijd? Op zoek naar balans dus. Waar krijg ik energie van?

Dát weet ik eigenlijk ook wel: fotograferen, wandelen, leren, ontwikkelen! Dat is dus helder en nu de vorm nog. Luisteren naar mijn lichaam: wat heb ik wanneer nodig? Hoe vul ik dat meestal in en wat zou een betere keuze zijn als ik kijk naar mijn energiegevers?

Ik lees de blog nog eens terug en de woorden ‘zuinig op mijn lichaam’ laat ik eens tot me doordringen. Dat gaat natuurlijk veel verder dan alleen maar voedingsstoffen erin stoppen. Mijn lichaam is meer dan organen. Ik kijk in de spiegel en zie dat mijn haren ook wel weer geknipt mogen worden, dat mijn huid wel een crème kan gebruiken. En dat ik wel erg witjes zie. Vanmiddag naar het bos; volgend weekend naar de kapper. Ik app mijn vriend Fred voor een afspraak. Het is duidelijk: ik zorg niet zo goed voor mezelf, maar ik ga er mee aan de slag.