De dagen rond Valentijn

Vanochtend hoorde ik op de radio dat het voor singles best confronterend is om op Valentijnsdag allerlei gelukkige stelletjes te zien die iets leuks met elkaar doen. Die foto's zijn er normaal ook, maar niet in zulke grote getalen. Of is het getale? Ff googlen. Allebei onjuist dus. Lees maar:

De juiste vorm is in groten getale. 

In groten getale is een zogenoemde staande uitdrukking: een woordcombinatie waarin nog naamvalsvormen zitten die in ouder Nederlands vaak voorkwamen. Het kernwoord van de uitdrukking is (het enkelvoudige) getal: daar kon in de tijd dat het Nederlands nog naamvallen had, een -e achter gezet worden na een voorzetsel: in getale. Een bijvoeglijk naamwoord kreeg in zo’n geval vaak een buigings-n; vandaar in groten getale. Getale is hier dus geen meervoudsvorm; het meervoud van getal is getallen, met dubbel l en de uitgang -en.

 

Weet je dat dus ook meteen, weer wat geleerd. Waar was ik gebleven? Oh ja, de hoeveelheid gelukkige stelletjes. Dat blijft lastig, en ik kan er toch ook wel ietwat jaloers op zijn. Pip bleef vannacht bij me slapen, want haar ouders gingen iets leuks doen samen gisteravond. Ik had de hele dag gewerkt en voor etenstijd haalde ik haar thuis op. Pip gaf me een mooie bos rozen met een hart erin. Helemaal trots was ze, mét een kaart.   

 

Op Facebook kreeg ik de herinneringen van eerdere Valentijnsdagen en ik zag legio etentjes, bossen bloemen en cadeautjes voorbij komen van de afgelopen jaren. Tien jaar geleden de verrassing met een grote bos rozen die op mijn werk afgeleverd werd; twee jaar geleden kreeg ik van de kinderen een mooie bos bloemen. Blij en dankbaar voor alle mooie oude herinneringen op deze dag en gelukkig met de nieuwe invulling van deze dag. 

 

Zoals een oude schoolvriendin zei toen ze me uitnodigde voor een etentje voor afgelopen zondag: we maken er gewoon een jaarlijkse traditie van rond Valentijn!  Bij die bakker in Giessenburg van die kokosrepen had ik twee red velvet Valentijn gebakjes meegenomen. Heerlijk gegeten bij haar, mijn favoriete Italiaanse gerecht: Ossobuco! Heerlijk gewoon. Lekker voorafje met mozzarella, rauwe ham, pesto. Dessert met limoentiramisu met limoncello. De red velvet gebakjes bewaarden we voor Valentijnsdag. Maar oh oh, wat kan deze vriendin toch lekker koken; gewoon een feestje om daar heen te gaan. En wat is het dan toch gezellig om met haar, die ik al ken van de lagere school, zo'n fijne avond te hebben vol met mooie gesprekken. 

 

Eerder die dag met dochter, Pip en onze honden naar het bos geweest. Dit keer als vertrekpunt Manege van Loon, tegenwoordig Natuurpoort van Loon. Daar ging ik vroege op ponykamp; wat een fijne herinneringen heb ik daar toch. Lekker gewandeld; de honden vonden het heerlijk en na afloop in de kantine een tosti gegeten en de 7 veulens bewonderd. 

 

Al met al: top weekend!