Vrijdag 24 september 2021

Vrijdag 24 september Pisa – Quercia al Poggia

En alweer vroeg uit bed; mijn wekker liep om half 7 af, want ook vandaag een druk programma.  Er was wat tegengesputter van de kinderen, maar na het doorlopen van het programma en de reistijden kwamen we tot de conclusie dat we er wel vroeg uit moesten. Gek om in 1 kamer te slapen met je kinderen na zoveel jaren. Maar wat geniet ik van hen in mijn nabijheid. We zijn zo vroeg dat we zelfs te vroeg voor het ontbijt zijn, we krijgen koffie geserveerd op het terras waar we alle omwonenden ook maar wekken met ons gezellige gekwetter. Het ontbijt is uitgebreid en wat een prachtige Bed and Breakfast is dit toch (https://www.bbdicamilla.it/). Bij het uitchecken blijkt dat ik inderdaad in een blauwe zone sta, waar ik niet mag staan, ondanks het gooien van geld in de betaalautomaat, maar met het opgeven van mijn kenteken, neemt de B&B de registratie over, zodat ik niet bekeurd kan worden. Ook fijn, maar we hadden dus niet voor 8 uur bij de auto hoeven zijn.

Hartstikke vroeg zijn we dan ook eindelijk bij de toren van Pisa. Sabine ging al niet meer met ons mee op vakantie toen wij hier een aantal jaren geleden waren, dus die wilde zeker de toren zien. Natuurlijk was het nog niet zo druk; een vriendelijke meneer helpt me met de parkeermeter en aangezien ik geen muntgeld meer heb, geef ik hem 5 euro. Alsnog een dure parkeerplaats, maar de dag van deze man begon in ieder geval goed. Natuurlijk nemen we de foto die iedereen maakt en maak ik de foto daar weer van. We vertrekken richting Quercia al Poggio waar de festiviteiten dit weekend plaats gaan vinden en nemen een van de toeristische routes. Maar eerst nog naar San Gimignano. Het is inmiddels al behoorlijk warm, ondanks dat het nog vroeg is. Voordeel daarvan is dat er voldoende parkeergelegenheid is. De stad is bekend om al zijn torens en het zijn er heeeeeel veel. Mooi! Op hét plein drinken we een koffie en zien we een rij bij de ijssalon staan die bekend staat als de salon waar ze het lekkerste ijs ter wereld verkopen. Dat moeten we proeven! Lekker, dat zeker, maar ik vind het ijs bij onze eigen Venezia in Gorinchem net zo lekker.  

We krijgen een tip om bij een restaurant te eten met een geweldig uitzicht, maar daar is het nog net iets te vroeg voor en met dat ijsje net achter mijn kiezen, besluiten we hier niet te eten. Wel maken we er foto’s van het prachtige Toscaanse landschap.

Omdat we nog te vroeg zijn om in te checken, rijden we naar Poggibonsi, waar ik de supermarkt weet te vinden waar we drinken en broodjes kopen voor lunch. En iets te drinken voor in het appartement.

Klokslag 1 uur rijden we het terrein op van het landgoed waar we door Suus en Emile van harte welkom worden geheten. We checken in, laten onze QR code zien, gelukkig het mag weer! De steile helling gaat met 4 mensen en hun bagage maar net goed; alle kinderen leveren commentaar hoe ik het moet doen, maar het lukt me gewoon.

We vervolgen onze weg naar onze villa, die op zo’n 500 meter van het hoofdgebouw heuvelafwaarts is. Op de deur van het appartement staan onze namen, ook op de slaapkamerdeur een briefje met wie waar slaapt. Ik slaap met Sabine boven en ons uitzicht is fenomenaal. De koelkast is gevuld met allerlei lekkers voor een borrel, maar eerst eten we onze broodjes op. Alles is tot in de perfectie geregeld, wat een voorbereiding en wat een verwennerij!

We horen meer geluiden en bij het zwembad treffen we ook andere bewoners van onze villa. Familie van mijn zwager en voor mij nieuwe mensen. Het wordt steeds gezelliger en op een moment is het bier in alle appartementen van de villa al op. Gelukkig is er in het hoofdgebouw voldoende voorraad, dus hup even met de auto heen en weer om aan te vullen. Het weer is heerlijk en het is dan ook reuze gezellig om zo met elkaar te zijn De dapperen springen het koude infinity zwembad in; de anderen zoeken de schaduw onder de parasols op. Wat een gezelligheid!

Rond half 5 kleden we ons om voor de welkomstborrel en lopen we de heuvel op richting het hoofdgebouw. Daar is bijna iedereen gearriveerd; een paar gasten hun vlucht naar Pisa was geannuleerd, dus die zijn onderweg met de auto en arriveren morgen alsnog. Wat fantastisch dat ze dat doen om er morgen toch bij te kunnen zijn. Het landgoed is ook wijnproducent en juist nu worden de druiven geoogst. Leuk om van dichtbij mee te maken. We krijgen een wijnproeverij van het huis. Ik leer weer wat, namelijk dat de Chianti Reserva een oranje randje krijgt als je je glas schuin houdt. Het gouden uurtje breekt aan en er worden mooie fotos van iedereen gemaakt. de fotos worden gedeeld in de app WedBox, hartstikke handig.

Aansluitend gaan we aan tafel en naar goed Italiaans gebruik zijn dat twee hele lange tafels. Emile en Suus introduceren alle gasten met wetenswaardigheden van ieder, dus dat geeft genoeg aanknopingspunten om met een nog onbekende het gesprek te starten. Mijn tafelheer blijkt een onbekende, maar dat geeft niets; gezellig gesprek. We eten pizza’s, drinken heerlijke wijnen en Suus heeft voor iedereen eigengemaakt Limoncello in een flesje gedaan. En die is niet lekker, maar gewoon overheerlijk. Het wordt mijn avond van de Limoncello! De muziek is goed, gezelschap is goed, het lijkt wel een sprookje. We dansen, we luisteren naar speeches, doen gekke spellen. Wat een gezelligheid! Opa vindt de limoncello ook lekker en struint de tafels af naar onaangebroken flesjes en zet die bij hem in de buurt. Als hij weer op speurtocht gaat, pik ik ze stiekem in haha. In het donker lopen we ’s nachts de heuvel af naar ons bed in de villa; het is mooi geweest voor vandaag. Morgen weer een fantastische dag voor de boeg!